Unha cantiga descoñecida

O texto que segue chégame da Idade Media, século XIII. Non é inédito, que xa foi publicado: iso si, hai moito tempo. E mais, con todo, xuraría que non aparece en ningunha listaxe das Cantigas de Santa María, o que talvez se deba a que se lle atribúe autor, autor que non é Afonso X.

O problema con esta cantiga, até onde eu chego, é que tampouco figura en ningunha antoloxía nin sistematización da nosa poesía medieval, das moitas que circulan hoxe por Galiza, Portugal e o Brasil.

Gustaría que alguén desmentise a miña última afirmación.

Velaí a cantiga.


Cantiga de loor a Santa María

I
Virgen madre gloriosa
do Rei ca todos mantén
mansa, saje, piadosa
a ti servir don nos en
danos parte en no teu ben
noble, rica, poderosa
segur' é quen a ti ven
de Deus madre, filla, esposa
que sin ti el non val ren

II
Dereito has de nos mantẽer
ca para nos es tu tal
si Deus quis teu fillo seer
cousa tan descomunal
por nos fui, e non por al
que leixemos d'el creer
a nos fezemos gran mal
ja tu ben nos podes veer
fortes, si tu ben nos sal

III
Viu Deusla nosa coita
por en quis de ti naçer
diu en ti graça tan moita
en ti por nos ben fazer
Virgen do bon pareçer!
faz nos comm' as sempre doita
non nos leixees pereçer
aa nosa maior coita
faz noslo çeo veer

IV
Teu podere nos veemos
quen podes a Deus rogar
da gran coita que sofremos
podes gran virtud mostrar
Virgen do bon semellar!
quanto nos menos valemos,
tan nos deves mais amar
. . . . . . . . . . . . . . . .
. . . . . . . . . . . . . . . .

V
Falid' é quen por al fia
nin outro a por Señor
si non a ti Virgin Maria
mais bela de nula fror
dona das outras mellor!
a ti loar noite e dia
e deanos seu sabor
e gran maña . . . . . . . .
. . . . . . . . . . . . . . . .