Acaba de marchar Manoel Riveiro Loureiro do noso mundo. Iría a outro mellor.
Sen a menor das dúbidas, o Manoel Riveiro Loureiro era o máis proletario dos escritores galegos. Calquera que sexa o sentido que lle queira dar á palabra proletario ese dignísimo e moi roxo mundo dos creadores literarios galegos. Moi dignos funcionarios e profesores. De instituto e de universidade.
Manoel Riveiro foi sempre o noso escritor proletario. E sempre será.
Traballador. Moita obra. Sempre a pensar nos mesmos. Sempre o mesmos. Inzada obra sempre nesa óptica. Talvez incorrecta, se cadra pouco conveniente, non sempre elegante nin coa estética prevista. Extensa obra, intensa, frecuentemente boa, sistematicamente sincera.
O noso proleta, sen discusión. Sen estudos, sen padriños, sen nunca procurar un mecenas. O autodidacta. O pro-soviético. Xa que logo, o frustrado. Púxoo o director de Xerais, "a cordialidade e lealtade que mantivo comigo, a pesar de que nunca lle publiquei ningunha obra. Un home dunha peza."
Manoel, querido amigo. No virar da Historia, cantamos xuntos. Contigo canto.
domingo, 18 de janeiro de 2009
Assinar:
Postar comentários (Atom)
Nenhum comentário:
Postar um comentário